خدای متعال در آیه 39سوره نور ، اعمال کافران را به سرابی تشبیه می کند . شخص تشنه ، سراب را آب تصور می کند ، اما هنگامی
که به آن می رسد ، درمی یابد که به چیزی دست نیافته است . کافرانی که از نور ایمان بی بهره اند ، در تاریکی و ظلمت شدید بسر می برند . آیه 40سوره نور ، ظلمتی را که کافران در آن قرار دارند ، به تاریکی های موجود در اعماق اقیانوس ها تشبیه کرده است . لازم به ذکر است در اعماق اقیانوسها ، موجهایی بر روی هم قرار دارند و فضایی کاملا تاریک بوجود آمده است . بر طبق علم اقیانوس شناسی بین 3تا 30درصد نور خورشید در سطح دریا بازتاب می یابد . سپس ، در عمق 200متری دریا ، تقریبا تمامی رنگ های طیف نور (بجز رنگ آبی ) جذب می شوند . در این آیات آمده است : « کسانی که کافر شدند اعمالشان همچون سرابی است در یک کویر ، که انسان تشنه آن را از دور آب می پندارد ، اما هنگامی که به سراغ آن می آید ، چیزی نمی یابد ! و خدا را نزد آن مییابد … » ، « یا همچون ظلماتی در یک دریای عمیق و پهناور ، که موج آن را پوشانده و بر فراز آن موج دیگری است ، و بر فراز آن ابری تاریک است ، ظلمت هایی است یکی بر فراز دیگری … » ( نور آیات  39و .) 40 نکته ای که متفکران و اقیانوس شناسان را به حیرت افکنده ، اشاره خداوند متعال به وجود دو موج در دریاهاست . با تکامل تکنولوژی و فرستادن زیر دریایی های پیشرفته به اعماق اقیانوس ها ، دانشمندان متوجه شدند که به علت غلظت بیشتر آبهای واقع در اعماق دریاها ( در مقایسه با آبهای سطحی ) دو نوع موج در درون آنها پدید می آید . موجهای داخلی و موجهای سطحی . امواج لایه زیرین که تاریک هستند دیده نمی شوند ، اما امواج فوقانی قابل رویت هستند . گویی امواج بر هم انباشته شده و موجی بر روی موج قرار دارد ! پروفسور دوگارو ، اقیانوس شناس آلمانی ، پدیده امواج بر فراز یکدیگر را حقیقتی علمی و کاملا روشن می دانست . درعین حال ، وی بر این باور بود : « با پیشرفت علم ، نیازی به دین نیست . » اما وقتی آیات سوره نور را شنید ، با شگفتی اظهار داشت : « امکان ندارد این سخنان انسان باشد . این آیات دلیلی بر اعجاز دین اسلام است» . دکتر موریس بوکای ، اندیشمند و پزشک فرانسوی می گوید: آیاتی از قرآن که به بحث درباره اقیانوس ها و دریاها می پردازند ، موضوعاتی قابل تامل و اندیشیدن هستند و نشانه هایی از قدرت خداوند. » وی می افزاید : « اکنون پدیده عدم اختلاط فوری آب های شور دریاها با آب های شیرین رودهای بزرگ ، به خوبی شناخته شده است .حال باید اندیشید آیا بشری که هزار و چهار صد سال پیش در بیابان های خشک و سوزان عربستان می زیسته ، می توانست بدون اتکاء به علم الهی از موج های داخلی در اعماق اقیانوس ها خبر دهد ؟ اینجاست که باید در برابر قرآن و اعجاز آن فروتنی نمود و در این آیه زیبا تامل کرد که می فرماید : « مسلماً در ِ آفرینش آسمان ها و زمین ، و آمد و رفت شب و روز ، نشانه های ( روشنی ) برای خردمندان است . » ( آل عمران  190)

حامد دهقانی /